Imię i nazwisko: Artiom Diegtiariow. Dlaczego tak? Ano, już tłumaczę! Artiom pochodzi od Artema z powieści "Metro 2033". Coś, co łączy opowieść o moskiewskim metrze i motyw Czarnobyla w kulturze masowej to stalkerzy - o nich więcej będzie na dole, słowo~ Poza tym, w grę wchodzi jeszcze nazwa rośliny, od której pochodzi nazwa samego miasta - Artemisia Vulgaris. A nazwisko? Artiom, proszę ja państwa, prędzej by się zabił, niż nosił nazwisko Rosji, Polski lub Litwy. Jego nazwiskiem jest Diegtiariow - persony o takim nazwisku są dwie, przy czym jedna jest bezpośrednio związana z Czarnobylem. Jest to Major Aleksander Diegtiariow, postać z serii gier "S.T.A.L.K.E.R.", których akcja się toczy w Czarnobylskiej Strefie Wykluczenia. Drugą osobą jest konstruktor broni palnej.  
Miejsce: Myślę, że już wszyscy się domyślili, że Artiom reprezentuje Czarnobyl. Rosyjska wersja to Черно́быль, a ukraińska Чорнобиль. Nazwa pochodzi od rośliny, która nosi nazwy: Czornobyl, niechworoszcz, bylica pospolita, albo piołun. Jakieś apokaliptyczne skojarzenia?
Wiek: Chłopak ma osiemnaście lat. Urodziny obchodzi dnia dwudziestego szóstego kwietnia. Jest to dzień pamiętnej katastrofy.
Stanowisko: Uczeń klasy trzeciej, na co zresztą wskazuje wiek.
Charakter: Toż to chwast i tatałajstwo, jakich mało! Podłe to, pyskate i cholernie problematyczne. Tak, to zdecydowanie by wystarczyło do opisania tego Ukraińca, jednak przydałoby się powiedzieć coś jeszcze, gdyż Artiom ma dość skomplikowany charakter. Jaki zatem jest?
Jest to typ totalnego indywidualisty i introwertyka, który najlepiej znosi towarzystwo własne i niewielkiego grona najbliższych sobie osób. Dla otoczenia sprawia wrażenie osoby cichej, spokojnej i w ogóle takiej, która nie sprawia problemów. Ale to też nie do końca jest prawdą, o nie. Słowo "problem" powinno być jego drugim imieniem, bowiem prawie zawsze wpada w jakieś kłopoty. A to coś zbije, zrzuci, a to się z kimś pobije. No, taki już jest, ale w gruncie rzeczy nie jest to zły chłopak. 
Jest niewątpliwie człowiekiem zamkniętym w sobie, który niewiele mówi, bo... Nie chce mu się. Nie lubi gadać, nie lubi dyskutować, nie lubi przebywać w towarzystwie. Na wszystko najchętniej odpowiedziałby "idź sobie", jednak kultura nakazuje czasami odpowiadać w bardziej miły sposób. Ano właśnie - jest kulturalny, ale głównie w stosunku do osób dorosłych. Tak go nauczono, co zrobić. Respektuje również kobiety i nieco się robi przy nich niepewny, może nawet wstydliwy. 
Nie lubi komplementów, więc jeśli już coś ci się w nim spodoba - zachowaj to dla siebie. Jego reakcja na wszelkie miłe słowa będzie zawsze taka sama. Natychmiastowy rumieniec na tej bladej paszczy i "nieprawda. Kłamiesz. Odejdź." z wręcz wyczuwalną kropką nienawiści w głosie. Jest dość nerwowy i to trzeba przyznać - nawiązywanie do sytuacji na Ukrainie, głupie żarty o katastrofie czarnobylskiej i nazywanie go Rosjaninem to najgorsze błędy, jakie można przy nim popełnić. Żywi szczerą nienawiść względem Rosjan, a co dopiero komunizmu. Nienawidzi, nie rozmawia, koniec, kropka. Ot, co. Artiom to osoba, która szybko się nudzi i zapał ma jedynie, gdy stawką jest wódka albo nowa gra. Nauka przed sprawdzianem? A na co to komu! 

Wygląd: Przeciętnego wzrostu chłopak o przeciętnej budowie ciała i wadze. Nie jest bardzo wysoki, ale wzrostu ekonomicznego też się mu zarzucić nie da. Ma 175 centymetry wzrostu. Zaczynając od góry, jego głowę zdobi czupryna gęstych i dość miękkich, ale też niesfornych, brązowych włosów. Żyją własnym życiem i nawet, gdy są uczesane,za wyczaj sterczą na wszystkie strony świata i zakrywają jego zielone, najczęściej wyrażające znudzenie lub pogardę oczęta. Właśnie, ta zieleń... Jest zupełnie nietypowa i można by śmiało rzec, że nienaturalna. Pierwszym, co wpada do głowy widzącym je ludziom, jest radiacja. Jego cera jest dość blada, jak na Słowianina przystało. Nie często widać na niej zmarszczki wywołane uśmiechem. Co można znaleźć w szafie Artioma? Koszulki, podkoszulki, mniej koszul, bluzy, spodnie z wygodnych materiałów, legion skarpetek bez pary, a obok tego walają się trampki i glany, które chłopak nosi naprzemiennie, zależnie od pogody i własnego kaprysu. Wisi w niej też komplet kurtki i spodni moro, które bardzo chętnie zakłada. Pozostałe jego ubrania są w kolorach takich, jak granatowy, ciemna zieleń i czerń. Na jego szyi zawsze, ale to zawsze można zauważyć dwa wisiorki. Pierwszy to najprawdziwszy nabój, który został specjalnie dla niego przerobiony przez dziadka. Drugi przedstawia symbol promieniotwórczości i choć wartości materialnej nie ma, to chłopak ma do niego sentyment. Obie ozdoby służą mu jako amulety. Wracając do ubioru- często paraduje w kombinezonie ochronnym i masce przeciwgazowej, pytając ludzi, czy nie widzieli gdzieś jego pojemnika z uranem.

Dodatkowe informacje:
O postaci:
☢ Artiom jest fanem serii S.T.A.L.K.E.R., zarówno gier jak i literackiej części; czytuje książki Wiktora Noczkina, Michała Gołkowskiego i innych twórców.
☢ Przepada za tematyką postapokaliptyczną i science fiction.
☢ Szczerze nienawidzi Rosjan.
☢ Ma słabość do wódki. Ale ma silną głowę.
☢ Jego ulubiony przedmiot to przysposobienie obronne, dziś archaicznie przekształcone w edukację dla bezpieczeństwa.
☢ Zupełnie i totalnie aseksualny.
☢ Ma sporą rodzinę. Nie tylko najbliższą, ale ma masę kuzynów.
☢ Jego ojciec jest przewodnikiem po Zonie.

O mieście i katastrofie:
☢ Dalsza część wykładu o nazwie. Apokaliptyczna gwiazda Piołun może wydawać się powiązana zarówno z katastrofą, jak i Prypecią- miastem antychrystem, w którym nie ma żadnej świątyni. Ciekawa sprawa, nie?
☢ Wstydem byłoby nie wspomnieć słowa o dzielnych likwidatorach; byli to ludzie z różnych części Związku Radzieckiego, którzy pracowali przy ugaszeniu reaktora i późniejszym zabezpieczaniu terenu. Ich ciała były tak napromieniowane, że po śmierci byli chowani w ołowianych trumnach, by zatrzymać radiację.
☢ Czarnobyl to bardzo stare miasto. Wzmianki o nim pochodzą już z końca XII wieku. Ponadto był w granicach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, był jej prywatnym miastem. Był w rękach komunistów i Rosji, teraz jest ukraiński.
☢ Nie jest opuszczonym miastem. Czasowo przebywa tam około 2500 naukowców i ekstremalnych przewodników, którzy przebywać tam mogą przez bodajże trzy miesiące w roku.
☢ Jest tam też sklep. Serio.
☢ Tło promieniowania w samym Czarnobylu nie jest takie znowu duże. Gorzej jest w Czerwonym Lesie, tak na przykład.
☢ Wyższe tło promieniowania można znaleźć nawet w Polsce. Pałac Kultury i Nauki zaprasza, a o Finlandii nie wspomnę.
☢ Jeden z likwidatorów otrzymał taką dawkę promieniowania, że kolor jego oczu zmienił się z brązowego na niebieski.
☢ Gdyby nie trzech śmiałków, którzy zanurkowali w basenie ze skażoną wodą by otworzyć jego odpływ, wybuch byłby dziesięciokrotnie poważniejszy, niż Hiroszima.
☢ Mimo kombinezonów ochronnych, likwidatorzy mogli bezpiecznie pracować jedynie 40 sekund przy reaktorze.
☢ Po pierwszym wybuchu liczniki wskazywały bezpieczną wartość (3,6), jednak było tak dlatego, że mogły wskazywać maksymalnie właśnie tyle. Naprawdę sięgało około 15 tysięcy.